دنیس لاو، اسطوره منچستر یونایتد و تیم ملی اسکاتلند، در سن ۸۴ سالگی درگذشت!

دنیس لاو، اسطوره سابق منچستر یونایتد و تنها بازیکن اسکاتلندی برنده توپ طلا، در سن ۸۴ سالگی درگذشت. این خبر را باشگاه منچستر یونایتد روز جمعه تأیید کرد.

خانواده لاو در بیانیه‌ای از طریق باشگاه گفتند: «با قلبی سنگین به شما اطلاع می‌دهیم که پدرمان دنیس لاو با کمال تأسف درگذشت. او نبردی سخت را پشت سر گذاشت، اما اکنون در آرامش است. ما از همه کسانی که در گذشته و اخیراً به سلامتی و مراقبت از او کمک کردند، تشکر می‌کنیم. می‌دانیم که چقدر مردم از او حمایت کردند و دوستش داشتند و این عشق همیشه قدردان بود و تفاوت ایجاد کرد. متشکریم.»

لاو، که با محبت «پادشاه» نامیده می‌شد، آخرین بازمانده از «تثلیث مقدس» منچستر یونایتد بود که در کنار سر بابی چارلتون و جورج بست تشکیل شده بود. در طول بیش از یک دهه حضورش در اولدترافورد، این مهاجم اسکاتلندی ۲۳۷ گل در ۴۰۴ بازی به ثمر رساند و او را به سومین گلزن برتر تاریخ باشگاه پس از وین رونی و چارلتون تبدیل کرد.

درخشش لاو در زمین به یونایتد کمک کرد تا چندین جام مهم از جمله جام حذفی در سال ۱۹۶۳، که در فینال مقابل لستر سیتی گلزنی کرد، و قهرمانی لیگ دسته اول در سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ را به دست آورد. اگرچه او به دلیل عمل جراحی زانو از پیروزی تاریخی یونایتد در جام اروپا در سال ۱۹۶۸ جا ماند، اما نقش حیاتی در راه‌یابی تیم به این موفقیت داشت. سر مت بازبی، مربی یونایتد، روز بعد از فینال با جام اروپا به دیدار لاو در بیمارستان رفت.

این مهاجم اسکاتلندی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ باشگاه، در کنار بست و چارلتون، با نصب مجسمه‌ای در خارج از اولدترافورد جاودانه شد. جالب اینجاست که او تنها بازیکن تاریخ باشگاه است که دو مجسمه به افتخارش در خارج از استادیوم نصب شده است.

لاو در سال ۱۹۶۴ پس از به ثمر رساندن ۴۶ گل در فصل ۶۴-۱۹۶۳ برای شیاطین سرخ، که یک رکورد باشگاهی بود، توپ طلا را دریافت کرد. او همچنین ۱۱ گل در هفت بازی برای تیم ملی اسکاتلند به ثمر رساند و در بازی صدسالگی فدراسیون فوتبال در ومبلی در سال ۱۹۶۳، یک گل برای تیم «بقیه جهان» مقابل انگلیس به ثمر رساند.

منچستر سیتی نیز در بیانیه‌ای گفت: «تمام منچستر، از جمله همه در سیتی، با شما عزادار است. آرام باش، دنیس. افکار ما در این زمان دشوار با خانواده و دوستان دنیس است.»

لاو در دوران بین‌المللی خود با ۳۰ گل در ۵۵ بازی، به عنوان مشترک بهترین گلزن تاریخ اسکاتلند به همراه کنی دالگلیش شناخته می‌شود. علاوه بر دوران حضورش در یونایتد، لاو برای هادرزفیلد تاون، منچستر سیتی و تورینو ایتالیا نیز بازی کرد.

پس از ترک منچستر یونایتد در سال ۱۹۷۳، لاو برای دومین بار به سیتی پیوست و در سال ۱۹۷۴ با یک گل پشت پایی به یادماندنی مقابل یونایتد گلزنی کرد؛ گلی که به سقوط شیاطین سرخ در آن فصل کمک کرد. او پس از جام جهانی ۱۹۷۴ در آلمان غربی از فوتبال خداحافظی کرد. لاو در سال ۲۰۰۲ به تالار مشاهیر فوتبال انگلیس راه یافت و در سال ۲۰۰۳ به عنوان بهترین فوتبالیست اسکاتلند تمام ادوار انتخاب شد.

در سال ۲۰۱۶، ملکه الیزابت دوم به پاس خدمات او به فوتبال و خیریه، عنوان CBE (فرمانده امپراتوری بریتانیا) را به لاو اعطا کرد.

هادرزفیلد تاون در بیانیه‌ای گفت: «همه در هادرزفیلد تاون از درگذشت دنیس لاو به شدت متأثر شدیم. او نه تنها یک افسانه از باشگاه بزرگ ما، بلکه یک اسطوره جاودانه در این ورزش بود. او به شدت دلتنگ خواهد شد و خاطره‌اش توسط همه ما گرامی داشته می‌شود. در این زمان افکار ما با خانواده و عزیزان دنیس است.»

در سال ۲۰۲۱، این مهاجم ابردینی فاش کرد که به بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی مبتلا شده است.

یوفا نیز در بیانیه‌ای گفت: «از طرف فوتبال اروپا، از درگذشت دنیس لاو به شدت متأسفیم. او یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان فوتبال اسکاتلند بود که در سال ۱۹۶۴ برنده توپ طلا شد و در سال ۱۹۶۸ با منچستر یونایتد جام اروپا را بالای سر برد. آرام باش، دنیس.»