چگونه می توانید آستانه درد بدن خود را تغییر دهید؟

احتمالاً درد در ابتدا به عنوان یک مزیت تکاملی ظاهر شد و به موجودات زنده کمک کرد تا سریع به آسیب واکنش نشان دهند، فرار کنند و از موقعیتهای خطرناک مشابه در آینده اجتناب نمایند.
امروزه بیشتر انسانها هر کاری میکنند تا از درد دوری کنند. اما برخی زندگی خود را وقف غلبه بر درد کردهاند و ذهن و بدن خود را فراتر از محدودیتهای فیزیکی معمول میبرند تا به دستاوردهای خطرناک و حیرتانگیز دست یابند.
دیوید بلین، شعبدهباز مشهور، در مستند جدید خود با عنوان “دیوید بلین: اقدام نکنید” (David Blaine: Do Not Attempt) این رابطه پیچیده بین درد و استقامت را بررسی میکند. این مجموعه که توسط Imagine Documentaries تولید شده، بلین را در سفر به نقاط مختلف جهان دنبال میکند تا نشان دهد چگونه اجراهای خارقالعاده میتوانند ترس را بازتعریف کنند و درک ما از درد را تغییر دهند.
این مستند در ۲۳ مارس از نشنال جئوگرافیک پخش میشود و روز بعد در دیزنی+ و هولو قابل تماشا خواهد بود.
درد در زندگی روزمره
در حالی که اکثر مردم مشغول شعبدهبازی با آتش یا شیرجه زدن در دریاچههای یخزده نیستند، اما هر روز با درد سر و کار دارند.
گرگوری شرر، استاد زیستشناسی سلولی و فیزیولوژی در دانشگاه کارولینای شمالی، میگوید:
«واکنشها، احساسات و رفتارهای ما بسته به زمینهای که درد در آن درک میشود، متفاوت است. به همین دلیل درد یک تجربه ذهنی است.»
در اینجا به بررسی رابطه پیچیده درد و لذت و همچنین نکاتی برای زندگی با درد میپردازیم.
تحمل درد چگونه شکل میگیرد و تکامل مییابد؟
از پر کردن دندان گرفته تا خالکوبی یا سوراخ کردن گوش، حتی معمولیترین تجربیات زندگی با میزان مشخصی ناراحتی همراه هستند. بسته به نحوه تفسیر بدن ما از سیگنالهای درد، این احساسات گاهی حتی میتوانند لذتبخش باشند، زیرا درد شدید و لذت برخی از مدارهای عصبی مشترک در مغز را فعال میکنند.
این پدیده به شکلهای مختلفی ظاهر میشود، از جمله “سرخوشی دویدن” (runner’s high)، که در آن بدن در پاسخ به ورزش طولانیمدت، اندورفین ترشح میکند و باعث احساس سرخوشی موقت و کاهش درد میشود. همین سیستم پاداش بیولوژیکی است که توضیح میدهد چرا مردم غذاهای تند را دوست دارند.
آنا مکناف، نویسنده بریتانیایی که به دلیل دویدن معادل ۹۰ ماراتن در بریتانیا با پای برهنه و دوچرخهسواری در تمام ایالتهای آمریکا مشهور است، میگوید:
«غلبه بر درد میتواند بسیار توانمندکننده باشد. من میتوانم کمی عقب بکشم یا روی مرز بین درد و عدم درد بایستم. اگر به درد فکر کنم، دوستش دارم چون باعث میشود احساس زنده بودن کنم.»
طبیعت در مقابل تربیت: تحمل درد ذاتی است یا اکتسابی؟
سوالات درباره نقش ژنتیک در مقابل عوامل محیطی، درک علمی از تحمل طبیعی درد را پیچیده میکند. عوامل بسیاری مانند ژنتیک، جنسیت و حتی میزان خواب بر آستانه درد روزمره ما تأثیر میگذارند. به عنوان مثال، زنان به دلیل هورمونهای بیشتر، حساستر به درد هستند، در حالی که مردان آستانه درد بالاتری دارند اما کمتر درد خود را گزارش میدهند که ممکن است به دلیل فشارهای اجتماعی برای سرکوب احساسات باشد.
تحقیقات همچنین نشان میدهند که آستانه درد با افزایش سن تغییر میکند و در بزرگسالی و سالهای بعدی بیشتر میشود. شرر توضیح میدهد:
«اگر درد آزاردهنده نبود، با بدن خود محتاطانه رفتار نمیکردیم. کارهای دیوانهواری میکردیم و عمر کوتاهی داشتیم.»
زندگی با درد مزمن
تحمل بالای درد در مواجهه با درد مزمن (دردی که بیش از سه ماه طول بکشد) اغلب بیمعنی به نظر میرسد، زیرا میتواند آزادی فرد را محدود و کیفیت زندگی را کاهش دهد.
- در آمریکا، حدود ۲۱٪ جمعیت (بیش از ۵۱ میلیون بزرگسال) با این نوع درد زندگی میکنند.
- در سطح جهانی، میلیاردها نفر از درد مزمن رنج میبرند و بسیاری از کشورها شاهد افزایش درد و ناتوانی در سطح جمعیت هستند.
راههای مقابله با درد
- ورزش: مطالعات نشان دادهاند که حرکات خاص مانند یوگا میتوانند در پیشگیری و درمان شرایطی مانند میگرن و کمردرد مؤثر باشند.
- مدیتیشن و معنویت: برخی تحقیقات نشان میدهند که دسترسی به منابع معنوی میتواند تحمل درد را بهبود بخشد، حتی اگر رنج فرد را کاهش ندهد.
مکناف میگوید:
«تمرین برای یک هدف، همانقدر که درباره مقاومت فیزیکی است، درباره ساخت اعتماد به نفس ذهنی نیز هست. آسیبدیدگی در مسیر آمادهسازی برای یک ماجراجویی بزرگ ممکن است وحشتناک به نظر برسد، اما در واقع فرصتی است برای درک بهتر بدن خود.»
نقش درد در زندگی شاد
براک بستین، استاد روانشناسی در دانشگاه ملبورن، معتقد است که درد و لذت آنقدر در بافت اجتماعی ما درهم تنیدهاند که زندگی بدون هیچکدام، رضایتبخش نخواهد بود. او میگوید:
«ما همیشه به دنبال چیزهایی هستیم که ما را به چالش بکشند. تجربه مقداری درد، بخش مهمی از یک زندگی شاد و سالم است.»
در نهایت، درد نه تنها یک هشدار، بلکه معلمی است که به ما میآموزد چگونه قویتر شویم.