داروهایی مانند Wegovy ممکن است در بلندمدت تأثیری بر کودکان داشته باشند

تعداد نوجوانان و جوانانی که از داروهای GLP-1 استفاده می‌کنند، ۵۹۴ درصد افزایش یافته است—اما دانشمندان هنوز در تلاش هستند تا تأثیرات بلندمدت این داروها را درک کنند.

جنی آرلین، ۱۵ ساله، سال‌ها به دلیل سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) که یک اختلال هورمونی و متابولیک پیچیده است و با اضافه وزن و مقاومت به انسولین همراه است)، برای کاهش وزن از طریق رژیم غذایی و ورزش تلاش کرده است. با آگاهی از این که در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار دارد، در مارس ۲۰۲۴ تصمیم گرفت در یک مطالعه درباره Wegovy، یک داروی آگونیست گیرنده GLP-1 شبیه به Ozempic، شرکت کند.

این دارو به طور قابل توجهی اشتهای او را کاهش داد و ذائقه غذایی او را تغییر داد—او می‌گوید: «من دیگر پیتزا و چیپس دوست ندارم و حالا اصلاً شیرینی‌جات را دوست ندارم». همچنین، این دارو صدای ذهنی غذا (food noise) که قبلاً هنگام بی‌حوصلگی به سراغش می‌آمد را از بین برد. اما او اضافه می‌کند: «بزرگ‌ترین تغییر این است که تقریباً به اندازه قبل غذا نمی‌خورم».

(آیا نمی‌توانید به وعده غذایی بعدی خود فکر نکنید؟ این همان «صدای ذهنی غذا» است.)

حالا که داروهایی مانند Ozempic، Wegovy و Zepbound موفقیت‌های بزرگی در کاهش وزن بزرگسالان داشته‌اند، علاقه به این داروها در بین کودکان و نوجوانان نیز در حال افزایش است. در واقع، بر اساس تحقیقات منتشر شده در شماره ۲۰۲۴ مجله JAMA Network، تعداد نوجوانان و جوانانی که از داروهای GLP-1 استفاده می‌کنند، بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، ۵۹۴ درصد افزایش یافته است.

در حالی که Ozempic برای استفاده در کودکان تأیید نشده است، Wegovy برای کاهش وزن در کودکان ۱۲ سال به بالا که چاقی دارند، تأیید شده است. تحقیقات نشان داده‌اند که این داروها می‌توانند به جوانان مبتلا به چاقی کمک کنند تا مقدار قابل توجهی وزن کم کنند و همچنین خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با وزن را کاهش دهند.

فاطیما کادی استنفورد، پزشک-دانشمند متخصص چاقی در بیمارستان عمومی ماساچوست و استادیار پزشکی و کودکان در دانشکده پزشکی هاروارد، می‌گوید: «وقتی کودکان مبتلا به چاقی به من مراجعه می‌کنند، معمولاً توده چربی بیشتری دارند و بیماری‌های مرتبط با چاقی مانند دیابت، بیماری کبد چرب مرتبط با متابولیسم (که قبلاً به عنوان بیماری کبد چرب غیرالکلی شناخته می‌شد)، کلسترول بالا، فشار خون بالا و مشکلات ارتوپدی در آن‌ها دیده می‌شود. اگر چاقی درمان نشود، این شرایط بدتر و بدتر می‌شود».

(فواید غیرمنتظره Ozempic و Mounjaro برای سلامتی.)

در حالی که این داروها در کوتاه‌مدت در نوجوانان مؤثر به نظر می‌رسند، رابرت لاستیگ، متخصص غدد کودکان و استاد بازنشسته کودکان در دانشگاه کالیفرنیا سان فرانسیسکو، می‌گوید: «چیزهایی که درباره استفاده از این داروها در کودکان نمی‌دانیم، بیشتر از چیزهایی است که می‌دانیم».

آیا کودکان نیز مانند بیشتر بزرگسالان باید برای حفظ وزن کاهش‌یافته، مادام‌العمر از این داروها استفاده کنند؟ و این داروها چگونه بر بدن در حال رشد—از رشد مغز تا تغییرات هورمونی—تأثیر می‌گذارند؟ سوالات بی‌پاسخ زیادی وجود دارد.

چه کسانی کاندیدای استفاده از این داروها هستند و چرا؟

تغییر رژیم غذایی و افزایش ورزش همیشه برای کمک به افراد در هر سنی، از جمله کودکان، برای کاهش وزن اضافی کافی نیست. بثانی آر. کارترایت، متخصص پزشکی چاقی کودکان در مرکز پزشکی UT Southwestern در دالاس، می‌گوید: «ما از دهه‌ها شواهد می‌دانیم که اکثر افرادی که تنها با اقدامات سبک زندگی سعی در کاهش وزن دارند، در بهترین حالت کاهش وزن متوسطی را تجربه می‌کنند».

در سال ۲۰۲۳، آکادمی اطفال آمریکا اولین دستورالعمل بالینی خود را برای ارزیابی و درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به اضافه وزن و چاقی منتشر کرد. علاوه بر جراحی چاقی و برخی داروهای کاهش وزن، این دستورالعمل امکان استفاده از آگونیست‌های گیرنده GLP-1 را نیز شامل شد.

ملانی کری، استادیار غدد درون‌ریز کودکان در دانشگاه کلرادو آنشوتز و بیمارستان کودکان کلرادو، می‌گوید: «اگر بتوانیم به یک کودک کمک کنیم تا قبل از اوایل تا اواسط بلوغ وزن اضافی خود را کاهش دهد، شانس ابتلای او به دیابت نوع ۲ بسیار کمتر می‌شود». او اضافه می‌کند که این موضوع به ویژه مهم است، زیرا «دیابت نوع ۲ در نوجوانان بسیار تهاجمی‌تر از بزرگسالان است».

(برگشت دیابت ممکن است—و حتی سریع‌تر از آنچه فکر می‌کنید.)

یک مطالعه در شماره ۲۰۲۲ مجله The New England Journal of Medicine نشان داد که نوجوانان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن و حداقل یک بیماری مرتبط با وزن (مانند دیابت نوع ۲) که یک بار در هفته تزریق سماگلوتاید (Wegovy) دریافت می‌کردند، پس از ۶۸ هفته به طور متوسط ۱۶ درصد از وزن بدن خود را از دست دادند. اخیراً، در یک کارآزمایی بالینی فاز سه که در سپتامبر ۲۰۲۴ در مجله The New England Journal of Medicine منتشر شد، یک آگونیست قدیمی‌تر گیرنده GLP-1 به نام لیراگلوتاید باعث کاهش شاخص توده بدنی به طور متوسط ۶ درصد در کودکان ۶ تا ۱۱ ساله مبتلا به چاقی شد.