اینشتین

جاکوب "جکی" صفرا، سرمایهدار، مجموعهدار و وارث خانواده مشهور بانکداری یهودی سوری، اقدام قانونی علیه خانه حراج کریستیز آغاز کرده و این مؤسسه را به بدعهدی و نقض تعهدات امانی در مدیریت مجموعه هنری چند میلیون دلاری خود متهم کرده است. این دعوی که در ۱۷ ژانویه در دادگاه عالی ایالت نیویورک ثبت شده است، ادعا میکند که کریستیز بدون دلیل موجه، صفرا را در نقض توافقنامه امانت اعلام کرده و این امر منجر به فروشهای زیر حد مطلوب، کاهش ارزش داراییها و خسارات مالی و فرهنگی قابل توجهی شده است. در مرکز این اختلاف، مجموعهای با ارزش بیش از ۱۰۰ میلیون دلار قرار دارد که شامل نقاشیهای استادان قدیمی، عتیقهجات و نامههای آلبرت اینشتین است — مجموعهای که صفرا ادعا میکند به طور سیستماتیک بد مدیریت شده است. توافق بین کریستیز و صفرا شامل پیشپرداختی به مبلغ ۶۳ میلیون دلار در ازای فروشهای آینده آثار از مجموعه او بود. در مرکز شکایت صفرا این ادعا قرار دارد که کریستیز نتوانسته است مجموعه او را بهطور مؤثر بازاریابی کند، بهویژه مجموعهای از نامههای عاشقانه اینشتین که خانه حراج آنها را به عنوان «مهمترین منبع برای زندگی اولیه و رشد فکری اینشتین» توصیف کرده است. این نامهها که در دسامبر ۲۰۲۴ به قیمت ۳۵۰ هزار پوند (حدود ۴۳۶ هزار دلار) فروخته شدند، بسیار کمتر از حداقل تخمین ۱ میلیون پوندی (۱.۲۵ میلیون دلار) و همچنین کمتر از مبلغ ۴۴۲ هزار و ۵۰۰ دلاری که صفرا در سال ۱۹۹۶ برای آنها پرداخت کرده بود، به فروش رسیدند. شکایت از کریستیز به دلیل عدم انجام اقدامات تبلیغاتی استاندارد مانند کاتالوگهای نوشتهشده توسط محققان، صفحات وب، ویدئوها و نمایشگاهها انتقاد میکند، اقداماتی که صفرا معتقد است برای دستیابی به قیمتهای بالاتر حیاتی هستند. صفرا همچنین خانه حراج را به انتسابهای نادرست متهم میکند که به طور چشمگیری ارزش آثار کلیدی را کاهش داده است. به عنوان مثال، کریستیز به طور ادعایی اثر «مرس در حال برهنه شدن و ونوس در میان нимفها و پوتی» را از یک اثر اصلی جوزپه کادس به یک «تقلید» تنزل داد، اقدامی که صفرا ادعا میکند فاقد توجیه علمی بود و ارزش آن را ۹۰ درصد کاهش داد. به طور مشابه، او ادعا میکند که اثر «افسر با بره قرمز»، که به ویلم دروست نسبت داده شده، ممکن است یک رامبراند باشد — ارزشگذاریای که او میگوید کریستیز از آن چشمپوشی کرد. آثار برجستهای از جی.ام.دبلیو. ترنر و ژان-باپتیست-کامی کورو نیز به کسری از تخمینهایشان فروخته شدند، که این امر اعتماد به مدیریت خانه حراج در مورد مجموعه صفرا را بیشتر تضعیف کرد، اگرچه بیشتر آثار در حدود حداقل تخمینهایشان فروخته شدند. این دعوی همچنین به اختلافات مالی اشاره میکند، از جمله تأخیرهای ادعایی در اعمال عواید حراج به حساب صفرا. او ادعا میکند که این تأخیرها، که گاهی تا ۹۹ روز طول کشیده، به کریستیز اجازه داده است تا سود ناموجهی کسب کند در حالی که از آستانههای بازپرداخت اجتناب میکرد. ادعای جداگانهای از MGG کالیفرنیا درباره مالکیت برخی از آثار هنری نیز مورد اعتراض قرار گرفته است؛ صفرا اصرار دارد که این ادعا، که در دادگاه رد شده، هرگز نباید توجیهی برای اعلام نقض او توسط خانه حراج میبود. کریستیز، از سوی دیگر، اصرار دارد که به تعهدات قراردادی خود عمل کرده است. یک سخنگوی خانه حراج به ARTnews گفت: «اموال مطابق با توافق با آقای صفرا فروخته شد. از آنجا که این موضوع اکنون به مرحله دادگاهی رسیده است، قصد نداریم بیشتر اظهار نظر کنیم.» صفرا از دادگاه میخواهد که کریستیز را مجبور به بازپرداخت مبلغی کند که او ادعا میکند تحت توافق پیشپرداخت به خانه حراج بیش از حد پرداخت کرده است و همچنین خساراتی معادل تفاوت بین ارزش منصفانه بازار و قیمت چکش آثار، به علاوه سود. وکیل صفرا بلافاصله به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد. همزمان با ادامه نبرد حقوقی، ۲۵ قطعه دیگر از این مجموعه قرار است در حراجهای اوایل فوریه به فروش برسند.

نامه‌های عاشقانه اینشتین و آثار استادان قدیمی در مرکز مجموعه‌دار سوئیسی با ارزش ۱۰۰ میلیون دلار!