جهان بر سر نحوه تأمین مالی حفاظت از طبیعت به توافق رسید

کشورها در مورد برنامههای افزایش و تأمین میلیاردها دلار بودجه برای حفاظت از تنوع زیستی به یک سازش دست یافتهاند، که راه را برای اقدامات لازم جهت مقابله با مشکل فزاینده از بین رفتن گونهها هموار میکند.
پس از سه روز مذاکرات فشرده در رم که بنبست نشست سال ۲۰۲۴ را شکست، کشورها به توافقی درباره برنامهای برای تأمین بودجه حفاظت از حیات وحش در برخی از فقیرترین کشورهای جهان رسیدند.
نمایندگان در ساعات پایانی کنفرانس تمدیدشده تنوع زیستی سازمان ملل متحد، پس از اتخاذ این تصمیم به احترام ایستادند و کف زدند.
سوزانا محمد، رئیس COP16 از کلمبیا گفت: «این تشویق برای همه شماست. شما کار شگفتانگیزی انجام دادهاید.»
برایان اودانل، مدیر جنبش جهانی «کمپین برای طبیعت»، این تصمیم را پس از سالها مذاکره «بسیار خوشآمد» توصیف کرد. او گفت: «در این زمانهای پرتلاطم، الهامبخش است که ببینیم ۱۹۶ کشور دور هم جمع شدهاند و بر اختلافات و چالشهای ملی غلبه کردهاند تا به یک راهحل مشترک برسند.»
کشورهای عضو کنوانسیون تنوع زیستی سازمان ملل متحد در کنفرانس COP16 سال گذشته در کالی، کلمبیا، نتوانسته بودند در مورد نحوه تأمین مالی ۲۰۰ میلیارد دلار در سال برای تأمین بودجه ابتکارات تنوع زیستی در سراسر جهان تا سال ۲۰۳۰ به اجماع برسند.
محمد، وزیر سابق محیط زیست کلمبیا، با آغاز مذاکرات این هفته در پایتخت ایتالیا، از نمایندگان خواست تا با همکاری هم «برای چیزی که احتمالاً مهمترین هدف بشریت در قرن ۲۱ است، یعنی توانایی جمعی ما برای حفظ حیات در این سیاره، تلاش کنند.»
چرا مذاکرات کالی به نتیجه نرسید؟
یکی از اصلیترین نقاط اختلاف، مکانیسمهای موجود برای تأمین بودجه حفاظت از تنوع زیستی، به ویژه برای کشورهای فقیرتر بود.
کشورهای در حال توسعه، به رهبری برزیل و گروه آفریقا، خواستار ایجاد یک صندوق جدید بودند که نیازهای آنها را به شیوهای که گفتند مکانیسمهای مالی موجود پاسخ نمیدهند، برطرف کند.
فلوریان تیتسه، تحلیلگر سیاست بینالمللی در سازمان غیردولتی حفاظت از حیات وحش WWF آلمان، گفت که درخواست برای دریافت کمکهای مالی بینالمللی تحت قوانین فعلی میتواند دشوار باشد.
او به دویچه وله گفت: «برای کشورهای کمتر توسعهیافتهای که ظرفیت زیادی ندارند، گاهی اوقات گذراندن این فرآیندها بسیار چالشبرانگیز و زمانبر است. این روش چندان کارآمد نیست.»
از سوی دیگر، کشورهای ثروتمند به رهبری اتحادیه اروپا، ژاپن و کانادا هشدار دادند که ایجاد چندین صندوق میتواند کمکها را پراکنده کند. آنها همچنین بر لزوم پاسخگویی در مورد هزینهها تأکید کردند.
تیتزه توضیح داد: «دلیل کشورهای شمالی این است که “این پول مالیاتدهندگان ماست، بنابراین نمیتوانیم آن را به شما بدهیم و شما هر کاری که میخواهید با آن انجام دهید.” بنابراین مسائل سیاسی داخلی نیز در این موضوع دخیل است.»
اگرچه تصمیم جدید مکانیسم مالی جدیدی را مشخص نمیکند، اما مسیری را برای تصمیمگیری درباره نهادهایی که در سالهای آینده بودجه را تأمین خواهند کرد، ترسیم میکند.
تیتزه گفت: «این یک موفقیت خوب و بسیار مهم است. این نشان میدهد که علیرغم اختلافات بزرگ و دیدگاههای مختلف، و حتی با احساسات شدید ناشی از آن، جامعه جهانی هنوز میتواند دور هم جمع شود، آستینها را بالا بزند و اختلافات را حل کند.»
چرا باید از تنوع زیستی محافظت کرد؟
تنوع زیستی نه تنها برای سلامت سیاره زمین، بلکه برای حفظ حیات انسان نیز ضروری است. کارشناسان تخمین میزنند که بیش از ۷۵٪ از محصولات غذایی به حشرات و سایر گونهها برای گردهافشانی وابسته هستند و حدود نیمی از داروهای مدرن از منابع طبیعی به دست میآیند.
علاوه بر این، جنگلها و زیستگاههای اقیانوسی مقادیر زیادی دیاکسید کربن جذب میکنند و به کاهش اثرات افزایش دمای جهانی کمک میکنند.
با این حال، دانشمندان هشدار میدهند که گونهها با سرعتی هشداردهنده در حال ناپدید شدن هستند. یک گزارش نشان میدهد که میانگین اندازه جمعیت حیات وحش بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۰ حدود ۷۳٪ کاهش یافته است.
کارشناسان فعالیتهای انسانی مانند روشهای ناپایدار کشاورزی، جنگلزدایی و گسترش آلودگی را مقصر این کاهش میدانند. آنها میگویند که جهان طبیعی ممکن است به نقاط اوجی برسد که با تأثیرات «غیرقابل بازگشت و فاجعهبار» برای انسان و طبیعت مرتبط است.
تیتزه گفت: «ما اشتباه میکنیم که [تنوع زیستی] را به عنوان یک موضوع حاشیهای و چیزی که از نظر سیاسی حیاتی نیست، میبینیم. وقتی به جوامع، اقتصادها، امنیت و حتی سلامت خود نگاه میکنیم، همه اینها توسط طبیعت پشتیبانی میشوند.»