چرا حملات قلبی در جوانان در حال افزایش است؟

تحقیقات نشان می‌دهد که حملات قلبی در میان بزرگسالان زیر ۵۰ سال شایع‌تر شده و نتایج برای زنان بدتر است. خبر خوب این است که می‌توان از آن‌ها پیشگیری کرد.
با وجود کاهش در میان افراد مسن‌تر، نسبت حملات قلبی در بزرگسالان جوان‌تر در سراسر جهان در حال افزایش است—روندی نگران‌کننده که بسیاری از پزشکان آن را یک اورژانس سلامت عمومی می‌دانند. (بزرگسالان جوان به‌طور کلی افراد ۲۰ تا ۵۰ ساله هستند.)
شواهد نشان می‌دهد که بزرگسالان جوان نسبت به دهه‌های گذشته مشکلات قلبی بیشتری دارند و عادات ناسالم زندگی—به‌ویژه رژیم غذایی نامناسب و کمبود ورزش—مقصر هستند. برخی تحقیقات نیز نشان می‌دهند که عفونت‌های کووید به این مشکلات اضافه کرده‌اند.

حوادث اخیر
در سال ۲۰۲۴، یک فرد سالم ۳۸ ساله پس از حمله قلبی در حین مسابقات سه‌گانه نیویورک خبرساز شد، در حالی که هیچ عامل خطر شناخته‌شده‌ای نداشت. در سال ۲۰۲۳، برونی جیمز ۱۸ ساله، پسر لبرون جیمز، پس از ایست قلبی در تمرین بسکتبال دانشگاه کالیفرنیای جنوبی غش کرد. (او پس از جراحی برای نقص مادرزادی قلب به بازی بازگشته است.)
این حوادث سؤالاتی درباره سلامت قلب و عروق در جوانان ایجاد کرده است.

اظهارات متخصصان
رون بلانکشتاین، متخصص پیشگیری از بیماری‌های قلبی در بیمارستان بریگام و زنان و استاد پزشکی هاروارد، می‌گوید: «جوانان از ایست قلبی یا حمله قلبی مصون نیستند، اما بسیاری فکر می‌کنند این بیماری مختص افراد مسن است. مهم این است که بیماری‌های قلبی‌عروقی در اکثر موارد با اقدامات درست قابل پیشگیری است.»

آمار و ارقام
طبق مرکز ملی آمار سلامت آمریکا، در سال ۲۰۱۹، ۰.۳ درصد از بزرگسالان ۱۸ تا ۴۴ ساله در آمریکا حمله قلبی داشتند، در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۳ به ۰.۵ درصد رسید—افزایش ۶۶ درصدی در چهار سال. در همین دوره، حملات قلبی در سایر گروه‌های سنی کاهش یافت.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که از بیش از ۲۰۰۰ بزرگسال جوان بستری‌شده برای حمله قلبی بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶، یک نفر از هر پنج نفر ۴۰ سال یا کمتر بودند و این نسبت هر سال ۲ درصد افزایش یافته است.
این مطالعه همچنین نشان داد که افراد ۴۰ سال یا جوان‌تر به همان اندازه افراد مسن‌تر در معرض مرگ ناشی از حمله قلبی دیگر، سکته مغزی یا دلایل دیگر هستند.
بین سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، افزایش بیماری‌های قلبی در بزرگسالان جوان‌تر بیش از ۴ درصد از کاهش امید به زندگی در آمریکا را در آن سال‌ها تشکیل داد.
نارسایی قلبی (زمانی که قلب نمی‌تواند خون کافی پمپ کند) نیز در جوانان رو به افزایش است. مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۳ نشان داد که مرگ‌ومیر ناشی از نارسایی قلبی در افراد ۴۵ سال و جوان‌تر از ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۱، پیشرفت ۱۳ ساله در کاهش مرگ‌ومیر مرتبط با نارسایی قلبی را کاملاً معکوس کرده است.

ایست قلبی
ایست قلبی زمانی رخ می‌دهد که قلب به دلیل نقص الکتریکی ناگهان از تپش بازمی‌ایستد. به دلیل عوامل متعدد مانند کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی، آریتمی و حملات قلبی، بررسی افزایش آن در جوانان دشوار است.

چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟
این مشکل تنها به آمریکا محدود نیست. تحقیقات نشان می‌دهد که در کشورهایی مانند پاکستان و هند نیز حملات قلبی در سنین پایین‌تر رخ می‌دهند. بلانکشتاین می‌گوید: «بیماری‌های قلبی‌عروقی مرزهای بین‌المللی نمی‌شناسند، و عوامل خطر نیز همین‌طور.»
اگرچه حملات قلبی معمولاً مردان را بیشتر از زنان هدف قرار می‌دهند، مطالعات اخیر نشان می‌دهد که زنان جوان‌تر نسبت به مردان جوان‌تر حملات قلبی بیشتری دارند و نتایج بدتری تجربه می‌کنند.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۸ نشان داد که نسبت بستری‌های حمله قلبی در افراد ۳۵ تا ۵۴ ساله در آمریکا از ۲۷ درصد در سال‌های ۱۹۹۵-۱۹۹۹ به ۳۲ درصد در سال‌های ۲۰۱۰-۲۰۱۴ افزایش یافت. افزایش در زنان جوان (از ۲۱ به ۳۱ درصد) بیشتر از مردان جوان (از ۳۰ به ۳۳ درصد) بود.
زنان جوان در این مطالعه اغلب سیاه‌پوست بودند و سابقه فشار خون بالا، دیابت، بیماری مزمن کلیوی و سکته قبلی داشتند.
مطالعات نشان می‌دهد که پزشکان اغلب علائم زنان را نادیده می‌گیرند، عوامل خطر را کمتر تشخیص می‌دهند و کمتر برای آن‌ها داروهای مدیریت خطر تجویز می‌کنند.
طبق گزارش ۲۰۲۴ موسسه سلامت مک‌کینزی و انجمن قلب آمریکا، زنان بیشتر از مردان در پنج سال پس از بستری شدن به دلیل حمله قلبی در معرض مرگ یا نارسایی قلبی هستند. بیماری‌های قلبی‌عروقی همچنان علت اصلی مرگ زنان در آمریکا هستند.

بزرگ‌ترین عوامل خطر چیست؟
تحقیقات نشان می‌دهد که افراد بیشتری، به‌ویژه از نژادها و قومیت‌های متنوع، در سنین پایین‌تر عوامل خطر بیماری‌های قلبی را پیدا می‌کنند. اکثر افرادی که به ظاهر سالم هستند و دچار حمله قلبی می‌شوند، حداقل یک بیماری زمینه‌ای دارند.
بزرگ‌ترین عوامل خطر شامل فشار خون بالا، دیابت، کلسترول بالا و چاقی هستند که می‌توانند شریان‌ها و رگ‌های خونی را مسدود و آسیب برسانند.
اگرچه برخی از این شرایط ممکن است ژنتیکی باشند، اما اغلب ناشی از سال‌ها عادات ناسالم مانند رژیم غذایی نامناسب و سبک زندگی کم‌تحرک هستند که معمولاً از کودکی آغاز می‌شوند.
کووید نیز تأثیر فوری‌تری بر سلامت قلب دارد. مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۲ نشان داد که مرگ‌ومیر ناشی از حمله قلبی در سال اول همه‌گیری ۱۴ درصد افزایش یافت، با بیشترین افزایش در افراد ۲۵ تا ۴۴ سال. تحقیقات جدیدتر نشان می‌دهد که کووید می‌تواند خطر حمله قلبی را تا سه سال پس از عفونت در برخی بزرگسالان جوان واکسینه‌نشده افزایش دهد. از سوی دیگر، واکسن‌های کووید خطر حملات قلبی را در همه بزرگسالان کاهش داده‌اند.
کووید با فعال کردن پاسخ‌های التهابی و غلیظ‌تر کردن خون، افراد مبتلا را مستعد لخته‌های خونی می‌کند که می‌توانند شریان‌ها را مسدود کرده و به حمله قلبی منجر شوند. هنوز مشخص نیست چرا بزرگسالان جوان‌تر به عوارض قلبی‌عروقی κοوید آسیب‌پذیرتر هستند.
عوامل دیگری مانند مصرف تنباکو، کوکائین، ماری‌جوانا و الکل نیز با افزایش خطر حمله قلبی در جوانان مرتبط هستند. نژادپرستی و تبعیض، مانند محله‌های تفکیک‌شده و نابرابری در محل کار، نیز می‌توانند بر سلامت قلب و دسترسی به مراقبت باکیفیت تأثیر بگذارند و توضیح دهند که چرا جوانان رنگین‌پوست با خطرات بیشتری مواجه‌اند.

آگاهی پایین جوانان
با این حال، اکثر جوانان نگران نیستند. نظرسنجی سال ۲۰۲۳ مرکز پزشکی وکسنر دانشگاه ایالتی اوهایو نشان داد که ۴۷ درصد از افراد زیر ۴۵ سال فکر نمی‌کنند در معرض خطر بیماری قلبی باشند. یک‌سوم کل بزرگسالان مورد بررسی گفتند که نمی‌توانند با اطمینان تشخیص دهند که آیا دچار حمله قلبی شده‌اند یا خیر.
تنها نیمی از ۳۵۰۰ بزرگسال جوان‌تر با عوامل خطر قابل‌توجه معتقد بودند که پیش از حمله قلبی در معرض خطر بیماری قلبی هستند؛ حتی تعداد کمتری گزارش دادند که پزشکان به آن‌ها گفته‌اند در معرض خطر هستند، به‌ویژه زنان.

چالش‌های پیشگیری
متخصصان می‌گویند جلب توجه بزرگسالان جوان به سلامت قلب چالش‌برانگیز است؛ آن‌ها مشغول ساختن خانواده و حرفه هستند و کمترین احتمال را برای داشتن بیمه سلامت دارند.
اما تقصیر تنها بر عهده آن‌ها نیست. سیستم مراقبت‌های بهداشتی برای ارزیابی و درمان مؤثر بزرگسالان جوان‌تر با بیماری قلبی طراحی نشده است، که به سوگیری در میان پزشکان دامن می‌زند که بیماران جوان‌تر در معرض خطر پایین هستند.
از سال ۲۰۱۳، «ماشین‌حساب خطر» پرکاربرد انجمن قلب آمریکا تنها خطرات افراد ۴۰ تا ۷۹ ساله را ارزیابی می‌کرد. تا سال ۲۰۲۳ بود که ماشین‌حساب PREVENT افراد ۳۰ سال به بالا را شامل شد.
علاوه بر این، اکثر بزرگسالان جوانی که دچار حمله قلبی شدند، پیش از آن واجد شرایط درمان کلسترول بر اساس دستورالعمل‌های فعلی نبودند؛ زنان حتی نسبت به مردان با عوامل خطر مشابه، واجد شرایط کمتری هستند.

چگونه خطر حمله قلبی را کاهش دهیم
پیشگیری زودهنگام کلیدی است. هرچه مدت طولانی‌تری با عوامل خطر زندگی کنید، احتمال ابتلا به بیماری قلبی و نتایج بدتر در آینده بیشتر می‌شود، به‌ویژه اگر درمان نشود.
ماریل جساپ، افسر ارشد علمی و پزشکی انجمن قلب آمریکا، می‌گوید: «عوامل خطر خود را به‌دقت بررسی کنید و سپس برنامه‌ای برای مقابله با یک یا چند مورد از آن‌ها تدوین کنید.»
انجمن قلب آمریکا «هشت اصل ضروری زندگی» را توصیه می‌کند: اقداماتی که در صورت رعایت می‌توانند سلامت قلب و عروق را بهبود و حفظ کنند. این‌ها شامل رژیم غذایی سالم، فعالیت بدنی منظم، عدم مصرف تنباکو، خواب کافی، و مدیریت وزن، کلسترول، قند خون و فشار خون است.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۴ نشان داد که بزرگسالان ۲۱ تا ۲۷ ساله که این دستورالعمل‌ها را دقیق‌تر دنبال کردند، دیواره‌های شریان کاروتید (رگ‌های اصلی گردن) نازک‌تر، کمتر سفت و سالم‌تری داشتند، به این معنا که خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی و حملات قلبی در آن‌ها کمتر بود.
جان ویلکینز، دانشیار پزشکی در قلب‌شناسی دانشگاه نورث‌وسترن، می‌گوید: «جوانی فرصت فوق‌العاده‌ای برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی‌عروقی است که با سلامت کلی همراه است. هرچه بهتر بتوانیم بزرگسالان جوان را به این سطوح بهینه برسانیم، شانس بیشتری برای داشتن عمر سالم‌تر خواهند داشت.»